“Pięć lat wspomnień ze spotkań międzypokoleniowych”

W październiku 2020 roku minęło 5 lat jak nasz Klub Seniora „Nadzieja” mający siedzibę w Dworze Czeczów w Krakowie Bieżanowie zbratał się z Zespołem Szkół im. Brata Alojzego Kosiby w Wieliczce. Zasługa w tym pani Małgorzaty Majki – Zastępcy Dyrektora Szkoły, która zainicjowała taką współpracę międzypokoleniową, co też bardzo spodobało się naszym seniorom.


Jedno z pierwszych spotkań w szkole. Od lewej stoją: Bożena Gawor, Aleksandra Biernacik, Lucyna Wąsik, Małgorzata Majka, Irena Bizańska-Szczepanik, Karol Gawor, Danuta Tercjak, Maria Szponik i Andrzej Wąsik.

W przypadku naszego Klubu było to uruchomienie całkowicie nowej formy działania wśród osób tzw. trzeciego wieku, pobudzenie aktywności, zagospodarowanie okazywanych talentów, bo takie istniały i istnieją. Klub liczący ponad 120 seniorów ma w czym wybierać i pokazywać różnorodne pomysły od śpiewania, rozrywki, do występowania na scenie w formie teatrzyków, koncertów życzeń, skeczów, kwizów itp. Taką ofertę mogliśmy przedstawić Dyrekcji Szkoły oraz tamtejszym dzieciom i młodzieży, których nauczanie nie należy do łatwych ze względu na ich niepełnosprawność intelektualną.

Zaletą naszych seniorów było zrozumienie uczniów, duża wyrozumiałość, bo takie są babcie i dziadkowie na co dzień. I tak to się zaczęło i trwa do dziś. Przybywaliśmy do Zespołu Szkół za każdym razem z inną ofertą rozrywkową, były szopki, kolędowanie, świętowanie jubileuszy państwowych, gry i zabawy z nagrodami. O dziwo zawsze panował wśród dzieci spokój, szacunek dla seniorów i czasami może nawet lepsze nas słuchanie, jak mających na co dzień nauczycieli i to uważaliśmy za sukces, to nas zachęcało do dalszej współpracy. Chętnych do występowania w Zespole Szkół było wśród seniorów coraz więcej, bo też jak wspomnieliśmy wyżej mamy osoby starsze o różnorodnych talentach i chętnych do ich ujawniania. Takim przykładem są zamieszczone na stronie Zespołu dwa wspomnienia naszej koleżanki Danusi Tercjak napisane wierszem i Wiesia Piro naszego aktora komediowego.

Jednakże dla nas osobiście największym przeżyciem było przystąpienie do realizacji innowacji pedagogicznej Szkoły na rok szkolny 2018/2019 zatytułowanej „Most pokoleń – działajmy razem i uczmy się od siebie!”. Wszystkie tematy podjęte do realizacji, a było ich około dziesięciu, były atrakcyjne i z podziwem oglądane przez dzieci i młodzież Szkoły, ba w niektórych z nich aktywnie rywalizowaliśmy ze sobą. Według nas najbardziej będziemy wspominać spotkanie pt. „W dawnej szkole” w Muzeum Etnograficznym w Krakowie, gdzie mogliśmy podzielić się wspomnieniami z dawnej szkoły, ćwiczyć z dziećmi pismo kaligraficzne, czy pokazać jak dawniej przestrzegano dyscypliny w szkole. Również w innym temacie czuliśmy się wspólnotą z dziećmi przy tańcach pt. „Starych przebojów czar”, podobnie jak na warsztatach decoupage, w których powstawały „dzieła” wypracowane z pasją.


Warsztaty decouapge w ramach innowacji pedagogicznej “Most pokoleń”

Słowem jesteśmy szczęśliwi jak i nasi seniorzy, że taki kontakt międzypokoleniowy istniał i będzie kontynuowany w przyszłości. Na nas seniorów spoczywa obowiązek przygotowania odpowiednich programów dla dzieci stwarzających radość i szczęście w ich trudnym życiu.

Lucyna i Andrzej Wąsikowie
Klub Seniora „Nadzieja”


Pani Lucyna Wąsik – warsztaty kulinarne “W kuchni babci Lucyny”

Pan Andrzej Wąsik – warsztaty kulinarne “W kuchni babci Lucyny”

 

„To już 5 lat mija…”

To już pięć lat mija, bo czas szybko leci,
ten czas, który nas połączył – seniorów i dzieci.
Teraz kiedy trudne chwile, brak kontaktu z Wami,
gdzieś samotnie, siedząc w domu tylko wspominamy.

Jak to przecież fajnie było, przy różnych okazjach,
spotkać się, pośpiewać trochę, albo porozmawiać.
Witaliście nas serdecznie, jak dostojnych gości,
zawsze jakiś poczęstunek, uśmiechy, radości.

Przed Świętami z jasełkami ruszaliśmy do Was,
aby wspólnie się radować i pokolędować.
Wspólnie uczyć się i bawić z Wami na zajęciach,
przecież fajne były chwile, utrwalone w zdjęciach.

O ! na przykład, gdy piekliśmy ciastka, rogaliki,
wesoło w pracowni było i smaczne wyniki.
Albo też nauka tańca, która się odbyła,
jeszcze bardziej pokolenia do siebie zbliżyła.

Wiele było spotkań i uroczystości,
które dostarczały wzajemnej radości.
Teraz, gdy warunki dyktuje pandemia,
pozostały chociaż przyjemne wspomnienia.

Bo serdeczny nastrój, dobra atmosfera,
sprzyja, że zanika wiekowa bariera.
Właśnie za ten nastrój, czas spędzony z Wami,
seniorzy dziękują gromkimi brawami !

Danuta Tercjak
Klub Seniora „Nadzieja”


Pani Danuta Tercjak – spotkanie czytelnicze z uczniami młodszych klas

 

„Moje wspomnienie”

To już minęło pięć lat naszej współpracy z Zespołem Szkół im. Brata Alojzego Kosiby w Wieliczce. To też czas na wspomnienie.
Kiedy byliśmy zapraszani przez Dyrekcję Szkoły, aby wystawić program słowno – muzyczny czuło się zawsze pewne tajemnicze podniecenie. Bo i widownia zacna i ważna. To dla nich zmieniamy się w aktorów.

Za kulisami mała trema, ostatnie spojrzenie na tekst, jeszcze uwagi pani reżyser i … wchodzimy na scenę. Były i piosenki i skecze.
Ale najbardziej zapadł mi w pamięci program z okazji uzyskania przez Polskę 100 – lecia Niepodległości. Pełna gala. Jak w zawodowym teatrze. Ach ten szyk, toalety, odświętne ubiory. Damy – jak sprzed stu lat. Panowie w mundurach. Tu – ułani, a tam wojskowy współczesny.
Zaczynamy od hymnu polskiego. A potem program.
Spojrzałem na widownię. Pełne skupienie, ale i też dobra zabawa, kiedy ułani śpiewają piosenki. A potem piosenki współczesne z tamtego czasu: „Umówiłem się z nią na 9 – tą”, czy też „Czy pani mieszka sama ?”.

Jakież to miłe, gdy na buziach dzieci siedzących na widowni widać radość i uśmiech. Dobra zabawa. A nasze panie dały popis muzyczny. Świetny występ.
Czas kończyć. Brawa, brawa, brawa. Jakże to miłe kiedy możemy wspaniałej młodzieży dać chwilę radości. Brawo!

Dziękujemy Dyrekcji Szkoły, dziękujemy naszym seniorom. To kawał dobrej roboty. Do zobaczenia następnym razem!

Wiesław Piro
Klub Seniora „Nadzieja”


Pan Wiesław Piro w trakcie występu z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę

 

Autorami wspomnień są Państwo Lucyna i Andrzej Wąsikowie – założyciele Klubu Seniora “Nadzieja” oraz Danuta Tercjak i Wiesław Piro – członkowie Klubu. Wielkie serca, ciepło, ogromny entuzjazm, pogoda ducha i radość życia są tym, co Seniorzy ofiarowują naszej młodzieży podczas okazjonalnych spotkań. To prawdziwi mistrzowie słuchania i prowadzenia rozmów na wszystkie tematy, niezwykle utalentowani, kreatywni oraz pełni pozytywnej energii koneserzy życia.

Facebooktwitter