W czasie ostatniego spotkania nauczyciele zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, podjęli się próby wykonania „Kija deszczowego”, który mógłby posłużyć jako kolejny rekwizyt, pomoc dydaktyczna oraz instrument na zajęciach z naszymi uczniami. Wywodzący się z Ameryki Południowej kij deszczowy, inaczej nazywany zaklinaczem deszczu to drewniana tuba wypełniona drobnymi kamyczkami lub nasionami. Przechylanie instrumentu powoduje przesypywanie się ich. Odgłos tworzony w ten sposób doskonale imituje dźwięk spadających na ziemię kropel deszczu, odgłosu rzeki, szumu wodospadu. W naszym przypadku do wykonania takiego kija posłużyły grube rolki tekturowe po foliach malarskich, papierowych ręcznikach, tapetach itp. Do wewnątrz zostały wbite gwoździe oraz szpilki, ułożone w formie spirali na całej długości., żeby trochę poprzeszkadzać nasionkom przesypywać się z jednej strony kija na drugą. Następnie do środka został wsypany ryż, groszek, fasola, po czym można już było dowolnie w zależności od upodobań przyozdobić tubę kolorowymi papierami, tapetami, kolorowymi taśmami, wstążkami itp.
W tradycji Majów ze względu na swój magiczny dźwięk, deszczowy kij był wybierany jako laska oznaczająca przywództwo hierarchów –gdyż dźwięk deszczu był dźwiękiem poezji i głosem bogów. Jego relaksujące oraz uspakajające działanie zostało również zauważone i docenione przez naszych uczniów w czasie zajęć. Wykonane kije deszczowe były turlane, odwracane do góry i dołu, ale co najistotniejsze wzbudziły duże zainteresowanie, dając tym samym chwile relaksu, rozluźnienia, wyciszenia, ale też skupienia oraz wsłuchania w dźwięk przesypujących się ziaren. Mamy nadzieję, że udało nam się Was zachęcić do wykonania własnego deszczowego kija, zwłaszcza w okresie zbliżających się wakacji.
Opracowały: A.Bochenek, M.Paczka, J.Pawelec, J.Szostak
